روی صندلی با روکش به ظاهر چرم و پایه یی از جنس فلز نشسته بود آروم و بدون حرکت اضافه٬ همه چیز را آن طور که باید باشد می نمایاند.تو که گوشه ای ایستاده ای و منتظر دعوتی خشک و خالی هستی فضا را با نگاهت جستجو کرده ای و نمایش اجزای مرده ی خانه را با جسم زنده ی روی صندلیی که می بایست چوبی باشد٬ هماهنگ نیافته ای منتظر چه هستی برای خروج اجازه بگیر.