اونور مرزها

نصف شب از خواب بپری ببینی تا صبح ناله می کردی طوری که برادر کوچیکت تمام مدت پای تختت بوده چقدر باید برای این همه دل تنگی جا باز کنم حالا سعی می کنه صبور باشه حالا دیگه نمی خواد بار غصه های قشنگش و رو دوش من بندازه دیگه کلی بهم قول دادیم ولی هنوز عصبانی می شم از سکوت و از سوالهای بدون جواب چه کار می شه کرد جز تکرار سکوت!؟